Zadania logopedy w szkole:

· diagnozowanie logopedyczne,

· tworzenie programów terapii logopedycznej uwzględniających indywidualne potrzeby uczniów,

· prowadzenie terapii logopedycznej,

· działania w zakresie profilaktyki logopedycznej,

· wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów z wadą mowy,

· prowadzenie ćwiczeń wspomagających terapię zaburzeń komunikacji werbalnej,

· kierowanie uczniów z deficytami w zakresie budowy/motoryki narządów mowy do odpowiednich specjalistów (ortodonta, laryngolog).

Jakie są wady wymowy?

· seplenienie międzyzębowe – język wysuwany jest między zęby podczas wymowy głosek ś, ż, ć, dź, s, z, c, dz, sz, rz, cz, dż,

· seplenienie boczne – podczas mówienia głosek ś, ż, ć, dź, s, z, c, dz, sz, rz, cz, dż strumień powietrza uchodzi bokiem, a język ułożony jest niesymetrycznie,

· seplenienie proste – występuje, gdy głoski ś, ż, ć, dź, s, z, c, dz, sz, rz, cz, dż są przez siebie zastępowane,

· rotacyzm – to zastępowanie głoski r dźwiękiem l lub j albo wymawianie w nieprawidłowy sposób (wargowy, tylnojęzykowy, przyzębowy, gardłowy – tzw. r francuskie),

· lambdacyzm – zastępowanie głoski l dźwiękiem j,

· kappacyzm – przejawia się zamienianiem głoski k na t,

· mowa bezdźwięczna – występuje, gdy głoski dźwięczne zastępowane są przez ich bezdźwięczne odpowiedniki (np. zamiast d wymawiane jest t, zamiast w wymawiane jest f).

Wspomaganie rozwoju mowy dziecka (rady dla rodziców):

1. Mówmy do dziecka już od pierwszych dni jego życia.

2. Mowa otoczenia powinna być poprawna, budujmy krótkie zdania, modulujmy głos, unikajmy spieszczeń, tzw. języka dziecięcego.

3. Niech mowa towarzyszy spacerom, zakupom, czynnościom domowym.

4. Zwracajmy uwagę, by dziecko oddychało nosem, spało z zamkniętą buzią.

5. Zabawy dźwiękonaśladowcze, łączące ruch z mową stymulują rozwój umiejętności językowych.

6. Śpiewajmy z dzieckiem – to naturalne ćwiczenie słuchowe i rytmiczne.

7. Opowiadajmy i czytajmy dziecku bajki, wierszyki, wyliczanki, uczmy krótkich wierszyków na pamięć.

8. Czytając dziecku, uczmy je słuchać i skupiać uwagę.

9. Rysując z dzieckiem, mówmy o tym, co kreślimy – „Teraz rysujemy myszkę, to jest głowa, to uszy…”

10. Zachęcajmy dziecko do mówienia (nie zmuszajmy), chwalmy je za każdy przejaw aktywności werbalnej.